Dit is al-tijd het scenario: als je lekker druk bezig bent, dan is er niets aan de hand. Loop je van hot naar her? Nergens last van. Ben je met mensen in gesprek? Dan praten ‘ze’ niet hard genoeg. Maar oh wee als er rust is, als er stilte heerst, als je een moment hebt van reflectie of tijd hebt om even in gedachten verzonken te zijn.
En de grootste hinder? Die heb je er van als je die rust écht even nodig hebt. Ja, het leukste vinden ‘ze’ het als je lekker in je bed ligt en je je omkeert om in slaap te vallen. Net alsof ze dan door hebben dat je dan wél de tijd hebt om te luisteren…

Inderdaad, ik heb het over je stemmen. Over die irritante, met-geen-mogelijkheid-het-zwijgen-op-te-leggen-stemmen. Die interne critici die zich hardop in je hoofd afvragen of je niet een andere aanpak had kunnen kiezen. Of die je o-zo-fijntjes helpen herinneren aan al die dingen die je morgen vooral moet doen en dus niet moet vergeten. De stemmen die je vertellen wat er allemaal mis aan je is en hoe je beter had kunnen reageren. De stemmen die gehoord willen worden. Die héééél erg lang door kunnen gaan met hun ellenlange waslijsten met dingen die ze je willen vertellen, vragen en voor willen houden. De stemmen die niet willen slapen. Gek word je ervan!

En hoe zet je die stemmen nou uit? Hoe geef je ze de ruimte maar laat je ze niet de hele nacht doordiscussiëren? Het antwoord is zo makkelijk als dat het simpel is…

Stop it!

Bekijk dit filmpje en hou er dan gewoon mee op…stop it!

Zet je gedachten stil! Laat ze ophouden met praten. Denk anders aan het cijfer nul. Doe je ogen dicht en zie de oneindige vorm van die nul en volg die met je ogen. Ga er desnoods inzitten in je visualisatie en laat alle gedachten op die nul afketsen. Jij zit in die nul. Veilig. In de stilte. Zonder al dat rumoer. Probeer het maar eens…oefening baart kunst.

Slaap lekker!