Als het niet meeslepend en groots is, dan verslapt de aandacht. Als het niet spectaculair, extreem of buiten-gewoon is, dan durf je het al eigenlijk niet meer te vertellen. Waar hebben we het hier over? Vakantieverhalen, ervaringen, belevenissen of andere dingen die mensen meemaken. Wat is er mis met: ‘ het was lekker weer, we hebben een ijsje gegeten en nog wat geulen gegraven op het strand’.

Alles lijkt in de overtreffende trap te moeten tegenwoordig. Kijk ook maar eens naar de kinderfeestjes. Was het vroeger nog ‘hip’ om een zevenschotel neer te zetten en koek te happen, moeten er nu al hele verkleedkisten gehuurd worden en kartbanen gereserveerd. Wat is er niet goed genoeg aan gewoon simpel?

Mensen vinden het heerlijk om te vergelijken. Mensen vinden het nog lekkerder als zij in die vergelijking het beste uit de bus komen. Dit streelt namelijk het ego. Je hebt iets bijzonders gedaan. Er wordt tegen je opgekeken. En wat is er fijner dan via via gevraagd te worden of jij toch echt dat…(vul maar in)…geregeld had of gedaan hebt. Ego is het, dames en heren. Het gestreeld krijgen van het ego.

Mijn vraag is of het misschien met zijn allen een tandje minder kan. Ik ben blij als ik heelhuids terugkom van vakantie, als ik iets heb gedaan en het gewoon leuk is geweest. Of ben ik nu te saai, te simpel? Ik hoop het niet, want ik hou niet zo van bigger, better, stronger. Als het groot, goed en sterk is geweest, is dat voor mij al meer dan goed genoeg.

Terug naar de basics mensen…het kleine genieten. Een ondergaande zon, een ontluikende bloem, je kind dat stralend komt vertellen dat hij een spinnetje een web heeft zien maken. Het zijn de kleine dingen die het doen….cliché maar waar.

Wie gaat er mee terug naar ‘less is more‘?