Echt jongens…dit werkt! Niet meer de subtiele opgetrokken wenkbrauw, niet meer die spottende glimlach op je lippen, niet meer die spullen op de trap in de hoop dat deze mee naar boven genomen worden, wat noooooitttt gebeurt. Dit is old school.

De nieuwe manier is: zeggen wat je van de ander wil. Geen verwachtingen hebben, maar deze uitspreken. Geen hints – zodat je het niet als een schooljuf hoeft uit te spellen- maar gewoon die letters aan elkaar verbinden, er woorden van maken, stembanden aanzetten en geluid produceren: Je wensen kenbaar maken.

Ik zeg: probeer het eens! Ik kan je garanderen dat dit vrede oplevert, dat dit duidelijkheid schept, dat dit wederzijds begrip oplevert. Je kan namelijk reageren als iemand je iets in de schoenen schuift. Heerlijk toch! Een win-win-situatie: jij zit er niet meer mee in de maag, de ander begrijpt wat je bedoelt. Heerlijk, helder…enzovoort.

Een klein minpuntje is dan wel DAT de ander reageert…en dus ook een reactie kan hebben die jij misschien niet leuk vindt of niet wil horen…daar moet je dan wel weer even rekening mee houden…maar ach…dat komt de duidelijkheid alleen maar ten goede…toch?

;-)…

Uh, ik bedoel te zeggen: knipoog!