Ik was laatst bij een goede vriendin die mij vertelde haar hele leven nieuw elan te hebben gegeven…

Huh? Hoe dan? Daar wilde ik uiteraard het fijne over weten.

“Nou”, vertelde ze me, “ik plan helemaal niets meer. Mijn agenda is leeg! Ik doe alleen nog maar dingen die ik leuk vind op het moment dat ik ze leuk vind”.

Briljant! En zo simpel!

Hoe vaak gebeurt het niet dat je iemand spreekt, het onwijs gezellig hebt met die persoon en je gelijk een vervolgdate maakt, om dan te constateren op het moment zelf dat je eigenlijk helemaal geen zin hebt om te gaan. Dat je veel liever bank zou willen hangen omdat je wel een hele drukke week hebt gehad? Heel vaak! Of niet dan?

De filosofie van die vriendin is de volgende: op de dag zelf voel je het allerbeste of je zin hebt en de puf hebt – met name – om nog wat te gaan doen die avond éééénnnn met wie! Net zoals je de ene dag behoefte hebt om sla te eten en de volgende dag een vette hap, heb je net zo goed de ene dag zin in een date met die leuke, frisse, spontane vriend(in) en de andere dag kan je weer behoefte hebben in diepgaande filosofische gesprekken met die andere vriend(in) van je.

Dus, deze aanpak is supermindful, speelt geheel in op je behoefte van die dag, die middag, dat uurtje voordat je klaar bent met werken…

Ik vind hem supergoed gevonden en deel de wijsheid van deze vriendin graag met anderen. En als iedereen nu zo een aanpak heeft, dan heb je als gebelde/ ge-Appte/ ge-Facebookte vriend(in) heel vaak tijd. Eééénnnn, let wel: als je zelf geen zin hebt om op die leuke, spontane uitnodiging in te gaan omdat je toch al een andere date hebt, jij zin hebt om lekker met je dekentje voor de buis te hangen of je van plan was om quality time met jezelf door te brengen, dan is daar niets anders dan begrip voor. Want zo werkt het dus: doen waar je jezelf blij mee maakt.

Makkelijk of niet dan!