Wist je dat het krijgen of hebben van ‘de zenuwen’ een belangrijk signaal is van je lijf om je iets te vertellen. Zenuwachtigheid heeft een functie, jazeker. Zenuwen hebben over een belangrijke meeting, een eerste date, een gesprek met je ouders of met je partner over kwetsbare dingen zegt jou dat je iets gaat doen wat je na aan het hart ligt, waar je je hard voor wilt maken. Je gaat iets doen wat belangrijk voor je is.

Wat er in je systeem gebeurt is dat je buikpijn krijgt, dat je ademhaling versnelt, dat je onrustig wordt. Allemaal signalen die jou vertellen ‘ik heb alert te zijn, er gaat nu iets spannends gebeuren, nu moeten we opletten’. Oftewel, je lijf is je aan het klaarmaken om ‘focus’ te hebben. Dat is iets superpositiefs omdat je dan zeker weet dat je je aandacht er bij zult gaan houden, precies wat we nodig hebben om te proberen van iets belangrijks iets goeds te maken.

Dus, de volgende keer dat je die krampachtige sensatie in je buik voelt en je je wat chaotisch gedraagt, weet dan dat je lijf je aan het helpen is om je op het moment suprème te helpen dus. Dat geeft toch een hele andere kijk op iets waarvan we vinden dat we het niet zouden moeten voelen.

Je lijf helpt je! Je lichaam helpt je eigenlijk altijd. Je hele systeem is erop gebrand om jou het zo makkelijk mogelijk te maken. Het enige wat we hoeven te doen is te constateren dat er iets in ons lijf gebeurt en dat het oké is om dat zo te voelen. Erken je gevoel, erken je lichamelijke sensaties, erken dat dat mag en dan doe je dus al je opperste best. Fijn!